31 december: oudejaarsavond, 00.00 uur. Zenuwachtig wordt de kurk van de champagnefles gehaald. Voorzichtig anders knalt hij te hard of vliegt hij tegen het plafond. Staat de huzarensalade klaar? Is iedereen in de kamer, staat de klok gelijk? Waarom vieren we in Nederland en België de nacht naar 1 januari als de jaarwende? En waarom vieren de Chinezen, joden, moslims en talloze anderen hun oud en nieuw op hele andere data. Of vieren een nieuwjaar helemaal niet, zoals de islamieten? |
Oliebollen en/of alcoholische dranken horen al sinds de middeleeuwen bij de nieuwjaarsfeesten. Lawaai is sinds mensenheugenis onmisbaar. Het ratelen met ratels, het afschieten van donderbussen, het knallen met carbid in melkbussen, het is zo oud als de weg naar Rome. Vuurwerk kennen we pas sinds de jaren dertig van deze eeuw. Indiëgangers brachten het eerste vuurwerk mee naar Nederland. Onze traditie stamt uit de tijd van de middeleeuwen. In die tijd kende bijna elke 'provincie' zijn eigen oud en nieuw.
Het kon bijvoorbeeld voorkomen dat men in Twente al fris aan het nieuwe jaar was begonnen en dat de westerlingen nog bezig waren hun oude jaar af te ronden. Deze vreemde toestand was te wijten aan de rooms-katholieke kerk, die er alles aan had gedaan om de heidense nieuwjaarsfeesten ergens in de kerkelijke kalender in te passen. Ieder deel van het land vulde deze feesten naar eigen goeddunken op een kerkelijke feestdatum tussen kerstmis en Pasen in, zodat er nogal eens verschillen optraden. |
Oudejaarsgebruiken
Kennen we tegenwoordig allemaal de krantenjongens die rond oud en nieuw een kaartje met goede wensen aanbieden in ruil voor een kleine fooi, vroeger kwamen de askar-mannen (vuilnisophalers), de porders (mannen die 's morgens vroeg de mensen uit bed haalden door op het raam te kloppen), de torenwachters, de lantaarnopstekers en de gilde-leerlingen gedurende de hele decembermaand langs de deuren met rijmprenten (een oud rederijkersgebruik) om een bedragje op te halen.
Klokluiden op Sint-Thomas Sint-Thomasdag was van oudsher op 21 december. Sinds de instelling van het nieuwe Calendarium Romanum (de kalender voor het kerkelijk jaar) in 1969 is de naamdag van de heilige Thomas vastgesteld op 3 juli. Toch blijft het traditionele klokluiden gehandhaafd vanaf de oude Sint-Thomasdag op 21 december tot aan nieuwjaarsdag. 21 december wordt beschouwd als een inleiding op de periode van de twaalf nachten. De geesten zouden op deze dag vrij spel hebben, tovenarij, waarzeggerij en bijgeloof vierden hoogtij. Geesten moesten worden verbannen door klokgelui of door het blazen op de midwinterhoorn. In Friesland worden vanaf 21 december tot oudjaar de klokken in de klokkenstoelen (open houten bouwsels) geluid. Er worden steeds twee klokken, een grote en een kleine, geluid in een bepaald ritme. Soms wordt het Sint-Thomas'lieden' ook wel 'plûslieden' genoemd. Plûs betekent letterlijk zuiver, de lucht wordt gezuiverd van geesten. |
Midwinterhoornblazen Niet altijd hoeft het lawaai om de boze geesten te verdrijven afkomstig te zijn van klokgelui. Vanaf de eerste advents dag, vier weken voor kerstmis, tot de laatste dag van de kersttijd, zes januari (Driekoningen) wordt in Twente het midwinterhoorn of kersthoorn geblazen. De midwinterhoorn lijkt op een alpenhoorn en is op grote afstand te horen. De hoorn wordt gemaakt van een uitgeholde elzentak, met een mondstuk van vlierhout (heilig hout). Soms worden de hoorns ook van wilgen- of hazelaar takken gemaakt en met twijgen samengebonden. Vroeger werd er vanaf negen uur 's avonds geblazen. Het eerste geschal werd al snel door vele andere blazers beantwoord. De grootste eer viel de laatste blazer in de nacht ten deel. Het klagelijke, melancholieke geluid van dit 'murreweenterblaozen' wordt versterkt door boven een waterput op de hoorn te blazen. Het geluid wordt weerkaatst en er ontstaat een extra galm. Na Driekoningen wordt de hoorn in dezelfde put opgeborgen, zodat hij onder water goed bewaard blijft tot volgend jaar. |
Waarom vieren de Schotten Hogmanay (oudejaarsavond)? Vier eeuwen geleden besloten de Schotten dat er een volledige scheiding moest zijn tussen de religieuze viering van de geboorte van het kindje Jezus op 25 december en de oude heidense festiviteiten. Zij vonden dat de Engelsen deze twee vieringen teveel door elkaar haalden en dus verplaatsten zij hun uitbundige viering naar oudejaarsavond. Oudejaarsavond wordt ook hier gevierd met veel lawaai, zang, dans en drank. Nieuwjaarsgebruiken Onder de Romeinen was het aanbieden van een Nieuwjaarspenning, naast suikergoed en lampjes al een algemeen gebruik. Deze penning was meestal een munt voorzien van een jaartal en de beeltenis van Janus Bifrons. Janus was de godheid van alle begin en beschermer van poorten, deuren en doorgangen. Zijn tweede naam was Bifrons, hetgeen tweegezicht betekent. Janus had twee gezichten, zodat hij tegelijk naar voren en naar achteren keek. Men denkt dat de maand januari naar hem is genoemd, maar zeker weten doen we het niet. In Nederland hebben we de traditie van het aanbieden van de Nieuwjaars penning ook lange tijd gekend. De penning werd op 1 januari aangeboden aan familie en vrienden. |
China De Chinezen vieren Nieuwjaar nog altijd op 28 februari. Dit lentefeest duurt vijftien dagen en is het belangrijkste feest van het jaar. Er worden offers gebracht aan de huisgod voordat deze naar de oppergod vertrekt om hem over het gedrag van het gezin te vertellen. Er wordt geld in rode pakjes uitgedeeld aan de kinderen, de draken- en leeuwendans wordt uitgevoerd en er worden lentespreuken bij de deur opgehangen. Deuren staan open om het geluk binnen te laten. Iedereen gokt dat het een lieve lust is. |
Jodendom De joods-religieuze jaarwisseling valt afhankelijk van de maanstand in september of oktober. Het nulpunt van de joodse kalender is de schepping van de wereld op basis van teksten van het Oude Testament. Het nieuwe jaar Rosj Hasjanah is het begin van tien dagen waarin God het menselijk gedrag van het afgelopen jaar beoordeelt. Een jaarlijks terugkomend ritueel is het blazen van honderd tonen op de sjofar, gemaakt van de hoorn van een ram. |
De islamitische jaartelling begint bij het vertrek van Mohammed van Mekka naar Medina. Nieuwjaar heeft voor de islamieten geen enkele betekenis. Zij kennen de Ramadan als periode waarin wordt teruggeblikt op het afgelopen jaar.
Sonja