 | 30-12-2024 |
Finale van Turkish Airlines World Golf Cup in Belek
Na haar overwinning in juni op de Noordwijkse tijdens een voorronde van de Turkish Airlines World Golf Cup vertegenwoordigde Sonja van de Rhoer in de finale in Belek. Voor Nationaal Golfmagazine doet zij haar verhaal.
door Sonja van de Rhoer
Een cadeautje. Anders kan je het niet omschrijven om te mogen deelnemen aan de grote finale na liefst 117 voorrondes van de Turkish Airlines World Golf Cup. Een golftoernooi met 105 deelnemers uit meer dan zeventig landen. Verwend worden met de luxe en het comfort van een businessclass vlucht met Turkish Airlines naar Antalya, verblijven in het Gloria Serenity Resort en golfen op de Old en New Course van de Gloria Golfclub. Tel hierbij op de ontmoetingen met golfers uit de hele wereld, het heerlijke eten en drinken van het Gloria Serenity Resort en je begrijpt dat het een feestje was om hierbij te zijn.
Begin december kwamen de deelnemers uit alle windstreken naar Belek, waar organisatoren Andrew McNabola en Maria Shashkova voor een perfect evenement tekenden. Twee oefendagen en twee wedstrijddagen met op woensdag een excursie voor de liefhebbers naar Perge Archeological Site en de oude stad van Antalya. Beiden zijn, vooral onder leiding van een gids, meer dan de moeite waard om te bezoeken. Het onderzoek dat in Perge is uitgevoerd, heeft aangetoond dat de oorsprong van deze stad, die ooit beroemd was om zijn vele gebouwen, teruggaat tot de vroege bronstijd.
Het historisch centrum, de oude stad, van Antalya (dat ook wel Kaleiçi wordt genoemd) is niet groot, maar wel de moeite waard om te bezoeken. Oude stadsmuren, authentieke houten huisjes, de haven en de vele winkeltjes in de souk, waar de geur van kruiden je tegemoet komt.
Vroeg
Maandagmorgen was het vroeg dag. Het tijdsverschil van twee uur gaf het gevoel dat de wekker om half vijf afging in plaats van om half zeven afging. En dat nadat we na middernacht pas in het hotel aankwamen na onze vlucht. Een snelle douche, en dan een heerlijk ontbijt. Wat is het toch moeilijk kiezen uit zo’n rijkdom aan gerechten en dranken op de prachtige buffetten.
Met de shuttle naar de Gloria Golfclub voor de eerste oefendag op de New Course. Melden, scorekaart ophalen en inslaan op de twee verdiepingen hoge driving range met behulp van Trackman. Vervolgens de geonduleerde greens testen en om tien uur in colonne met maar liefst 54 buggy’s naar de holes.
Deze dag speelde ik met een Australiër met handicap 27, die de latere winnaar bleek. Hij had 36 uur gereisd om te kunnen deelnemen aan het toernooi. Verder een jonge man uit Kameroen, die vijf jaar als profvoetballer bij Paris Saint Germain had gespeeld en door zijn vader naar huis was gehaald om mee te werken in het familiebedrijf, dat deed in weg- en waterbouw en onroerend goed. Hij golfde pas een paar jaar, maar had handicap 14. Daarnaast een jongen uit Oeganda met handicap 11. Niet alleen een sportieve, maar vooral boeiende ronde door de gesprekken gedurende de dag.
Die gesprekken waren er ook tijdens de welkomstcocktail, gesponsord door Turkish Airlines, in de cocktailbar van het hotel. Gasten en partners maakten kennis met de organisatie en met elkaar.
Regen
De tweede oefendag op de Old Course viel helaas in het water. De regen kwam met bakken uit de lucht en toen er ook nog onweer bij kwam, werd de wedstrijd afgeblazen. Wel ging de Titleist golfbaltest door. Maar ja, die vond onder een dak plaats. Na uitleg over de diverse Titleist ballen mochten we met een wedge vijftig meter slaan naar de hole. Een Trackman gaf het resultaat aan. Voor mij een eyeopener dat een bal zoveel verschil kan maken.
Donderdag was de regen verdwenen en was het tijd voor de eerste wedstrijddag op de Old Course. Na de gebruikelijke ochtendroutine opnieuw in colonne naar de holes. Deze keer speelde ik met een jonge Engelsman met handicap 6, een jonge Mongoliër met handicap 20 en een relaxte Hispanic uit Chicago. De Engelsman baalde van zijn 3-putts, de Hispanic bleef onverstoorbaar en de Mongoliër, presentator van The Voice, acteur, zanger en danser, gaf ons tijdens het eindeloze wachten op de voorgaande flight, dans- en zangles. Hoe leuk kun je het hebben?
De volgende morgen vroeg de Mongoliër of hij mocht aanschuiven aan mijn ontbijttafel. Hij wilde videobellen met zijn vrouw en dochters van 9 en 11 jaar om hen te laten zien dat een vrouw van mijn leeftijd nog golft. Was dat nou een compliment of juist niet?
Resultaat
De kop was er na de eerste ronde af, en deze dag werd er gespeeld op de New Course. De flights waren ingedeeld op het resultaat van de dag ervoor. Een Zuid-Afrikaan, een Vietnamees en een Saoedi waren mijn flightgenoten. Vandaag ging het erom. Het was de eerste droge dag in de week en er scheen zelfs af en toe een zonnetje. Ideale omstandigheden en daar heb ik gebruik van gemaakt door een kaart in te leveren met een solide 36 stablefordpunten.
Het halfway house bood dagelijks naast warme en koude dranken ook lekkere broodjes, noten en gedroogde zuidvruchten. Ook was het mogelijk om na afloop van de wedstrijd gebruik te maken van het overdadige buffet op de Gloria Golfclub.
Aan het einde van de middag was het zover: de prijsuitreiking. Toch even klapperen met de oren als je de aantallen stablefordpunten hoorde die in twee rondjes werden vergaard. De winnaar Nagihan Ozdemir uit Australië had er 92, nummer twee Nan Park uit de Verenigde Staten noteerde er eentje minder, en Gantulga Serene uit Mongolië werd derde met 89 punten. In Nederland wordt er voor minder punten al gezongen over een gele duikboot. Overall winnaar Walker Toomes, ook uit de Verenigde Staten, kwam tot een netto score van vijf onder par.
Het toernooi werd afgesloten met een cocktailparty in het Gloria Verde Hotel. Luxe verwenhapjes, een goede driekoppige band en de uitreiking van de eerste prijs van het gastentoernooi aan mijn echtgenoot Boudewijn. Zelf was ik meer dan tevreden met mijn resultaat ruim boven het gemiddelde: 34ste van de 105 deelnemers.
Het historisch centrum, de oude stad, van Antalya (dat ook wel Kaleiçi wordt genoemd) is niet groot, maar wel de moeite waard om te bezoeken. Oude stadsmuren, authentieke houten huisjes, de haven en de vele winkeltjes in de souk, waar de geur van kruiden je tegemoet komt.
Vroeg
Maandagmorgen was het vroeg dag. Het tijdsverschil van twee uur gaf het gevoel dat de wekker om half vijf afging in plaats van om half zeven afging. En dat nadat we na middernacht pas in het hotel aankwamen na onze vlucht. Een snelle douche, en dan een heerlijk ontbijt. Wat is het toch moeilijk kiezen uit zo’n rijkdom aan gerechten en dranken op de prachtige buffetten.
Met de shuttle naar de Gloria Golfclub voor de eerste oefendag op de New Course. Melden, scorekaart ophalen en inslaan op de twee verdiepingen hoge driving range met behulp van Trackman. Vervolgens de geonduleerde greens testen en om tien uur in colonne met maar liefst 54 buggy’s naar de holes.
Deze dag speelde ik met een Australiër met handicap 27, die de latere winnaar bleek. Hij had 36 uur gereisd om te kunnen deelnemen aan het toernooi. Verder een jonge man uit Kameroen, die vijf jaar als profvoetballer bij Paris Saint Germain had gespeeld en door zijn vader naar huis was gehaald om mee te werken in het familiebedrijf, dat deed in weg- en waterbouw en onroerend goed. Hij golfde pas een paar jaar, maar had handicap 14. Daarnaast een jongen uit Oeganda met handicap 11. Niet alleen een sportieve, maar vooral boeiende ronde door de gesprekken gedurende de dag.
Die gesprekken waren er ook tijdens de welkomstcocktail, gesponsord door Turkish Airlines, in de cocktailbar van het hotel. Gasten en partners maakten kennis met de organisatie en met elkaar.
Regen
De tweede oefendag op de Old Course viel helaas in het water. De regen kwam met bakken uit de lucht en toen er ook nog onweer bij kwam, werd de wedstrijd afgeblazen. Wel ging de Titleist golfbaltest door. Maar ja, die vond onder een dak plaats. Na uitleg over de diverse Titleist ballen mochten we met een wedge vijftig meter slaan naar de hole. Een Trackman gaf het resultaat aan. Voor mij een eyeopener dat een bal zoveel verschil kan maken.
Donderdag was de regen verdwenen en was het tijd voor de eerste wedstrijddag op de Old Course. Na de gebruikelijke ochtendroutine opnieuw in colonne naar de holes. Deze keer speelde ik met een jonge Engelsman met handicap 6, een jonge Mongoliër met handicap 20 en een relaxte Hispanic uit Chicago. De Engelsman baalde van zijn 3-putts, de Hispanic bleef onverstoorbaar en de Mongoliër, presentator van The Voice, acteur, zanger en danser, gaf ons tijdens het eindeloze wachten op de voorgaande flight, dans- en zangles. Hoe leuk kun je het hebben?
De volgende morgen vroeg de Mongoliër of hij mocht aanschuiven aan mijn ontbijttafel. Hij wilde videobellen met zijn vrouw en dochters van 9 en 11 jaar om hen te laten zien dat een vrouw van mijn leeftijd nog golft. Was dat nou een compliment of juist niet?
Resultaat
De kop was er na de eerste ronde af, en deze dag werd er gespeeld op de New Course. De flights waren ingedeeld op het resultaat van de dag ervoor. Een Zuid-Afrikaan, een Vietnamees en een Saoedi waren mijn flightgenoten. Vandaag ging het erom. Het was de eerste droge dag in de week en er scheen zelfs af en toe een zonnetje. Ideale omstandigheden en daar heb ik gebruik van gemaakt door een kaart in te leveren met een solide 36 stablefordpunten.
Het halfway house bood dagelijks naast warme en koude dranken ook lekkere broodjes, noten en gedroogde zuidvruchten. Ook was het mogelijk om na afloop van de wedstrijd gebruik te maken van het overdadige buffet op de Gloria Golfclub.
Aan het einde van de middag was het zover: de prijsuitreiking. Toch even klapperen met de oren als je de aantallen stablefordpunten hoorde die in twee rondjes werden vergaard. De winnaar Nagihan Ozdemir uit Australië had er 92, nummer twee Nan Park uit de Verenigde Staten noteerde er eentje minder, en Gantulga Serene uit Mongolië werd derde met 89 punten. In Nederland wordt er voor minder punten al gezongen over een gele duikboot. Overall winnaar Walker Toomes, ook uit de Verenigde Staten, kwam tot een netto score van vijf onder par.
Het toernooi werd afgesloten met een cocktailparty in het Gloria Verde Hotel. Luxe verwenhapjes, een goede driekoppige band en de uitreiking van de eerste prijs van het gastentoernooi aan mijn echtgenoot Boudewijn. Zelf was ik meer dan tevreden met mijn resultaat ruim boven het gemiddelde: 34ste van de 105 deelnemers.
 De prachtige Gloria Old Course. (Foto Sonja van de Rhoer) |
Gloria Golf Course
Dit is het grootste golfcomplex in Turkije met 45 holes: twee 18-holes kampioenschaps-banen en een negen-holes academiebaan, ontworpen door de Franse golfbaanarchitect Michel Gayon.
De Gloria Old Course wordt gezien als één van de mooiste banen in de regio. Aan de voet van het imposante Taurusgebergte slingert de baan zich een weg door het bos met een lieflijke omgeving.
De holes zijn op verschillende manieren te spelen, de lagere handicapper kan de doglegs afsnijden en de speler die liever voor safe gaat gunt zichzelf een slag extra naar de green. De fairways zijn goed onderhouden en de greens geonduleerd en snel. De Old Course behoort tot de oudste golfbanen in het land.
De New Course oogt gemakkelijker dan zijn oudere broer. Er is meer ruimte, de fairways zijn breder, maar het addertje zit in de overvloed aan water en de verraderlijk geplaatste bunkers. Uitdaging genoeg dus. Voor wie rap rondgaat is er wellicht nog tijd om een rondje mee te pakken op de lastige, negen-holes Verde Course.
Gloria Serenity Resort
Dit hotel biedt alles wat een 5-sterrenhotel hoort te bieden en misschien wel meer dan dat. Ruime luxe kamers, een mooie complete spa en vooral een goede keuken en uitstekend, professioneel en vriendelijk personeel. Maak een keuze uit de diverse keukens: traditioneel, Frans, Japans, BBQ, het is er allemaal. Laat je verrassen door de diverse Turkse wijnen en … geniet!
RSS Feed
